Verkleininkjes
We lijken er dol op te zijn, want onze taal zit er vol mee. We
verkleinen dan ook niet alleen om dingen kleiner te maken, maar
ook uit gewoonte (kopje koffie, al
of niet klein), voor de gezelligheid (lekker
knusjes, muziekje op, pilsje erbij) of voor de
vertrouwelijkheid (komt u maar,
mevrouwtje).
De spelling van verkleininkjes is dan ook zelden
een probleem. We zeggen en schrijven niet alleen -je,
-tje en -etje maar ook -pje
(boompje) en -kje (koninkje) feilloos
zonder er een moment bij stil te staan dat er een bijzonder
complex regeltjessysteem nodig is om het allemaal uit te
leggen.
Als het om het schrijven gaat, duiken er hier en
daar echter toch nog wel een paar gevalletjes op waarbij het
fout kan gaan. Bij een kleine auto, bijvoorbeeld. Want
bij verkleiningen zit het net even anders:
... dus, hoewel het meervoud auto's is, is de verkleinde vorm autootje,
dus bij taxi wordt het
taxietje,
dus baby wordt baby'tje en hobby
wordt hobby'tje.
Dus, hoewel het A4-formaat
(samenstelling met een compleet woord) is, is het
A4'tje(-tje is geen compleet woord, maar een uitgang).
Wellicht omdat de verkleiningen zo typisch
Nederlands zijn, worden woorden als diner en café ineens heel
onbuitenlands: dineetje en cafeetje.
Tenslotte nog een valkuiltje:
ondanks slede en
lade.
