Heidi | Ha die John. Zeg, harstikke gefeliciteerd met je vriendin! |
John | Ja, dank je wel. Heel lief van je. Maar eerlijk gezegd: ik vind het nog steeds gek. |
Heidi | Gek? |
John | Ja, dat Nederlanders altijd iedereen feliciteren als er iemand jarig is. |
Heidi | Doen ze dat in jouw land niet? |
John | Nee, natuurlijk niet. Wij feliciteren alleen degene die jarig is. |
Heidi | Tja, nou, nu je het zegt. Het is inderdaad wel een beetje vreemd. |
John | Maar weet je wat ik wel leuk vind? Die bloemen! |
Heidi | Hoe bedoel je? |
John | Nou kijk, als je iemand iets wilt geven en je kunt niets bedenken, dan geef je gewoon een bos bloemen. |
Heidi | Dat is inderdaad wel makkelijk, ja. Maar vertel eens, wat vind je nog meer vreemd aan Nederlanders? |
John | Oh, daar kan ik wel een boek over schrijven. Over hoe jullie patat eten, over jullie fietsen, over jullie politieke partijen, jullie wc’s, jullie tolerantie … |
Heidi | Ach, ik weet niet of wij zo tolerant zijn. Ik moet toegeven dat het er wel vaak op lijkt of we dat zijn, maar misschien is dat ook wel gewoon onverschilligheid. |
John | Denk je dat? |
Heidi | Het interesseert ons niet wat iemand gelooft, wat iemands sexuele voorkeur is, wat iemand rookt of drinkt, zolang iemand maar betaalt. |
John | En weet je wat het meest interessant is aan Nederlanders? |
Heidi | Nou? |
John | Hun zelfkritiek. |